មនុស្ស យើង
ត្រូវពឹងពាក់អាស្រ័យគ្នាជានិច្ច ប៉ុន្តែ មនុស្សដែលយើងពឹងបានច្រើនជាទីបំផុត
គឺខ្លួនយើង ។ ព្រះ ពុទ្ធអង្គទ្រង់ត្រាស់ទូន្មានថា ឪ
ខ្លួនជាទីពឹងនៃខ្លួនឯង ឱ នេះ ជាការពិតដែលអាចពិសោធបានគ្រប់ពេលវេលា ។
ព្រះអង្គ ទ្រង់ត្រាស់បន្តមួយឃ្លាទៀតថា ឪ ខ្លួនដែលហ្វឹកហាត់បានល្អ ហើយ ឈ្មោះថាបាននូវទីពឹងដែលគេបានដោយកម្រ ឱ នេះ ជាការសម្តែងឱ្យឃើញថា ពឹងខ្លួនឱ្យជួយខ្លួនឯង គឺហ្វឹកហាត់ អប់រំទូន្មានខ្លួនឱ្យមានការចេះដឹង និងឱ្យមាននូវសមត្ថភាព ក្នុងការងារ ដូច្នេះរមែងបានជាទីពឹងឱ្យដល់ខ្លួនឯង ។
សូមឱ្យយើងគ្រប់គ្នាប្រើពេលវេលាឱ្យអស់ទៅ ក្នុង ការអប់រំបន្ទុំនូវចំណេះដឹង និងសមត្ថភាព ព្រោះឱកាសល្អ រមែងមានជានិច្ច សម្រាប់អ្នកដែលមានចំណេះដឹង និងមាន សមត្ថភាពដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ ប៉ុន្តែ សូមកុំលើកតម្កើងខ្លួនថា យើង មិនត្រូវអង្វរអ្នកណានោះឡើយ ។
ការពឹងខ្លួនឯងបាននោះ គឺពិតជាធ្វើឱ្យយើងរីករាយ ចិត្តក្រៃលែងណាស់ នេះជាសិរីសួស្តីរបស់មនុស្ស ។ ការងារ ដែលយើងធ្វើ ជាវិធីដ៏សំខាន់ក្នុងការពឹងខ្លួនឯង ។
យើងត្រូវ ហ្វឹកហាត់ជួយខ្លួនឯង រហូតដល់អស់សមត្ថភាព កុំចេះតែ សង្ឃឹមជំនួយពីខាងក្រៅខ្លាំងពេក ។
ចំពោះអ្នកដែលត្រូវការបដិបត្តិធម៌ សូមឱ្យកាន់យក ការងារក្នុងតួនាទីរបស់ខ្លួនជាការបដិបត្តិ គឺបំពេញតួនាទីឱ្យ បានល្អជាទីបំផុត ។ ការបំពេញនូវតួនាទីឱ្យបានល្អជាទីបំផុត នោះឯងគឺជាការបដិបត្តិធម៌ដ៏ល្អក្រៃលែង។
យើងមិនបានខូច ចិត្តថា យើងមិនមានពេលសម្រាប់បដិបត្តិធម៌ឡើយ ព្រោះ យើងបានយល់ពីការបដិបត្តិធម៌ថាជាអ្វីទៅហើយនោះ ពោល គឺការបំពេញនូវតួនាទីរបស់ខ្លួនហ្នឹងឯង ប៉ុន្តែ ក្នុងសេចក្តីនេះ គឺ ត្រូវតែជាការងារប្រាសចាកទោស ជាការងារដែលមាន ប្រយោជន៍ដល់ខ្លួនឯង និងអ្នកដទៃ ។
អត្តា ហិ អត្តនោ នាថោ
កោហិ នាថោ បរោ សិយា
ខ្លួន ជា ទី ពឹង ពំនឹង អាត្មា
អ្នកផ្សេង ម្តេចរ៉ា នឹងថាពឹងបាន។
អត្តនា ហិ សុទន្តេន
ទូន្មាន ខ្លួនជាក់ ជាអ្នក ក្លាហាន
ច្បាំងនឹង កិលេស ក្នុងចិត្ត សន្តាន
ខ្លួនល្អកល្យាណ ព្រះបានត្រាស់ថា។
នាថំ លភតិ ទុល្លភំ
បាន នូវ ធម្មំ ទីពឹង អស្ចារ្យ
ទីពឹង នេះ ក្រ កម្រ អ្នកណា
ក្នុងវដ្ត សង្សារ ស្រវា តោងបាន។
សុខចិត្ត រួម នឹង គុណភាព ជីវិត
មង្គល ល្អ ពិត ជីវិត ក្សេមក្សាន្ត
រៀបរាប់ ខ្លី ៗ សេចក្តី ប៉ុន្មាន
សូមឱ្យអ្នកអានបានសុខចិត្តហោង។
ព្រះអង្គ ទ្រង់ត្រាស់បន្តមួយឃ្លាទៀតថា ឪ ខ្លួនដែលហ្វឹកហាត់បានល្អ ហើយ ឈ្មោះថាបាននូវទីពឹងដែលគេបានដោយកម្រ ឱ នេះ ជាការសម្តែងឱ្យឃើញថា ពឹងខ្លួនឱ្យជួយខ្លួនឯង គឺហ្វឹកហាត់ អប់រំទូន្មានខ្លួនឱ្យមានការចេះដឹង និងឱ្យមាននូវសមត្ថភាព ក្នុងការងារ ដូច្នេះរមែងបានជាទីពឹងឱ្យដល់ខ្លួនឯង ។
សូមឱ្យយើងគ្រប់គ្នាប្រើពេលវេលាឱ្យអស់ទៅ ក្នុង ការអប់រំបន្ទុំនូវចំណេះដឹង និងសមត្ថភាព ព្រោះឱកាសល្អ រមែងមានជានិច្ច សម្រាប់អ្នកដែលមានចំណេះដឹង និងមាន សមត្ថភាពដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ ប៉ុន្តែ សូមកុំលើកតម្កើងខ្លួនថា យើង មិនត្រូវអង្វរអ្នកណានោះឡើយ ។
ការពឹងខ្លួនឯងបាននោះ គឺពិតជាធ្វើឱ្យយើងរីករាយ ចិត្តក្រៃលែងណាស់ នេះជាសិរីសួស្តីរបស់មនុស្ស ។ ការងារ ដែលយើងធ្វើ ជាវិធីដ៏សំខាន់ក្នុងការពឹងខ្លួនឯង ។
យើងត្រូវ ហ្វឹកហាត់ជួយខ្លួនឯង រហូតដល់អស់សមត្ថភាព កុំចេះតែ សង្ឃឹមជំនួយពីខាងក្រៅខ្លាំងពេក ។
ចំពោះអ្នកដែលត្រូវការបដិបត្តិធម៌ សូមឱ្យកាន់យក ការងារក្នុងតួនាទីរបស់ខ្លួនជាការបដិបត្តិ គឺបំពេញតួនាទីឱ្យ បានល្អជាទីបំផុត ។ ការបំពេញនូវតួនាទីឱ្យបានល្អជាទីបំផុត នោះឯងគឺជាការបដិបត្តិធម៌ដ៏ល្អក្រៃលែង។
យើងមិនបានខូច ចិត្តថា យើងមិនមានពេលសម្រាប់បដិបត្តិធម៌ឡើយ ព្រោះ យើងបានយល់ពីការបដិបត្តិធម៌ថាជាអ្វីទៅហើយនោះ ពោល គឺការបំពេញនូវតួនាទីរបស់ខ្លួនហ្នឹងឯង ប៉ុន្តែ ក្នុងសេចក្តីនេះ គឺ ត្រូវតែជាការងារប្រាសចាកទោស ជាការងារដែលមាន ប្រយោជន៍ដល់ខ្លួនឯង និងអ្នកដទៃ ។
អត្តា ហិ អត្តនោ នាថោ
កោហិ នាថោ បរោ សិយា
ខ្លួន ជា ទី ពឹង ពំនឹង អាត្មា
អ្នកផ្សេង ម្តេចរ៉ា នឹងថាពឹងបាន។
អត្តនា ហិ សុទន្តេន
ទូន្មាន ខ្លួនជាក់ ជាអ្នក ក្លាហាន
ច្បាំងនឹង កិលេស ក្នុងចិត្ត សន្តាន
ខ្លួនល្អកល្យាណ ព្រះបានត្រាស់ថា។
នាថំ លភតិ ទុល្លភំ
បាន នូវ ធម្មំ ទីពឹង អស្ចារ្យ
ទីពឹង នេះ ក្រ កម្រ អ្នកណា
ក្នុងវដ្ត សង្សារ ស្រវា តោងបាន។
សុខចិត្ត រួម នឹង គុណភាព ជីវិត
មង្គល ល្អ ពិត ជីវិត ក្សេមក្សាន្ត
រៀបរាប់ ខ្លី ៗ សេចក្តី ប៉ុន្មាន
សូមឱ្យអ្នកអានបានសុខចិត្តហោង។
No comments:
Post a Comment